در یکی از جلسات موضوع درس شعر حماسی بود. و اینکه ادبیات حماسی در میان ادبای عرب مطرح شد . در میان صحبت هایشان ایشان از واژه (( عرب ملخ خور )) استفاده کرد. و بلافاصله دوستانم به من نگاه کردند و در میان جمعیت کسی گفت : استاد ما بین بچه ها عرب داریم. استاد با تعجب گفت عرب . جالبه . کی هست این مرد عرب . من دستم رو بلند کردم و گفتم من . استاد : عرب کجا ؟من : ایران . اهوازاستاد : پس ایرانی هستی ؟یکی از دانشجو ها : استاد ولی ملخ خور نیست.تمام کلاس خندیدند.من : استاد بحث این نیست که من ملخ خور هستم یا نه. من تمایل دارم بدونم شما واژه (( عرب ملخ خور )) را که به کار میبرید منظورتان این هست که عرب ها ملخ را به عنوان یک غذا باتوجه به شرایط اقلیمی و بومی مصرف میکنند یا منظورتان توهین به اعراب از لحاظ فقر فرهنگی و تمدن است ؟ استاد : تاریخ قبلاً در این خصوص قضاوت و داوری کرده
منبع: صحفه فيسبوك يوسف عزيزى بنى طرف
10 ژانویه 2014
این دردنامه را در اینجا می آورم و از همه شهروندان عرب اهوازی که به نوعی با پدیده زشت نژاد پرستی رو به رو بوده اند می خواهم خاطره خودرا - که اغلب تلخ ومرارت بار است - برای ما بفرستند تا در اینجا یا در صفحه "کانون مبارزه با نژاد پرستی و عرب ستیزی در ایران" منتشر شود . جالب این که رویدادی که در اینجا می آید، نه در کوچه و خیابان یا ورزشگاه وگاراژ، بلکه در یک مرکز به اصطلاح علمی یعنی دانشگاه علمی کاربردی تهران رخ داده است و خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل
***************************************************************************************
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای عزیزی بنی طرف
با عرض سلام لازم است اول خودم را خدمت شما معرفی کنم و بعد ماجرایی که برای من در تهران در رابطه به تبعیض نژادى و دشمنی که بعضی از ایرانیان با اعراب و قومیت اعراب را دارند خدمت شما بیان کنم تا اگر صلاح دانستید در وبسایت ، صفحه فیس بوک و یا هر جای دیگر منتشر کنید تا عموم جهانیان متوجه بشوند چه اقداماتی در دولت جمهوری اسلامی انجام میشود تا وجهه اعراب را خدشه دار کنند و آنها را مردمانی غیر بومی و غیر ایرانی به حساب بیاورند.البته قبل از آن بابت نگارش ضعیف و عدم مهارت من در نوشتن زبان فارسی و به خصوص زبان مادری من عربی در حضور شما که صاحب قلم هستید عذر خواهی میکنم. من بار اول شما را در تهران در منزل یکی از دوستان ملاقات کردم. و در انجا به بعد با شخصیت شما و آثار و کتاب های شما آشنا شدم. و کمابیش از فعالیت های سیاسی شما و اتفاقاتی که برای شما رخ داده بود و مهاجرت شما را از ایران از طریق دوستانم مطلع میشدم . تا اینکه از طریق صفحه فیس بوک امکان ارتباط مستقیم با شما را پیدا کردم.من در سال 1391 شمسی به عنوان دانشجوی ترم آخر رشته فیلمسازی گرایش کارگردانی در دانشگاه علمی کاربردی تهران مشغول به تحصیل بودم. در بین اساتید و دوستانم از احترام بالایی برخورداربودم و بارها در پروژه های فیلمسازی با آنها همکاری داشتم و تا انجا که در امکانم بود از کمک کردن به آنها دریغ نمیکردم.یکی از اساتید که میدانست من عرب هستم از من خواست در مورد فیلم مستندی به نام (( ملایه )) به کارگردانی ماجد نیسی در کلاس بعد از نمایش فیلم در سالن آمفی تاتر دانشگاه کنفرانس بدهم و در خصوص فرهنگ اعراب ساکن خوزستان توضیحاتی به دانشجوها بدهم . و من با کمال میل خودم را آماده کردم و بعد از نمایش فیلم توضیحاتی را در مورد فرهنگ غنی اعراب ارائه کردم و به سوالات دانشجو ها پاسخ دادم. روایت داستان زنی عرب که علرغم محدودیت ها و بستر نا مناسب شهر و قومش، او با درایت و هوشمندی ،فعال در جامعه و مورد احترام و معتمد محل است . در بین اساتید ، استاد زبان ادبیات شخصی بود که از ظاهرش مشخص و معلوم بود جزء کسانی است که ارادت خاصی به نظام و رهبریت نظام دارد و همیشه در سخنانشان از رهبر نظام به عنوان آقا نام می برد . متاسفانه حضور ذهن ندارم و نامشان را نمیدانستم ولی میدانم سید بودند. در یکی از جلسات موضوع درس شعر حماسی بود. و اینکه ادبیات حماسی در میان ادبای عرب مطرح شد . در میان صحبت هایشان ایشان از واژه (( عرب ملخ خور )) استفاده کرد. و بلافاصله دوستانم به من نگاه کردند و در میان جمعیت کسی گفت : استاد ما بین بچه ها عرب داریم. استاد با تعجب گفت عرب . جالبه . کی هست این مرد عرب . من دستم رو بلند کردم و گفتم من . استاد : عرب کجا ؟من : ایران . اهوازاستاد : پس ایرانی هستی ؟یکی از دانشجو ها : استاد ولی ملخ خور نیست.تمام کلاس خندیدند.من : استاد بحث این نیست که من ملخ خور هستم یا نه. من تمایل دارم بدونم شما واژه (( عرب ملخ خور )) را که به کار میبرید منظورتان این هست که عرب ها ملخ را به عنوان یک غذا باتوجه به شرایط اقلیمی و بومی مصرف میکنند یا منظورتان توهین به اعراب از لحاظ فقر فرهنگی و تمدن است ؟ استاد : تاریخ قبلاً در این خصوص قضاوت و داوری کرده.من : استاد این جواب من نیست ولی نتیجه ای که از گفته شما می گیرم اینه که : من در مملکتی زندگی میکنم که مردمان ،رهبران و بزرگان دینی آن ملخ خوردن را کاری زشت و دور از تمدن میدانند ولی ملخ خورها را دوست دارند و به برای آنها احترام قائل هستند.استاد با تمسخر به من گفت : امکان ندارد در فرهنگ ما کاری که زشت و ناپسند است الگو و سمبل احترام باشد.من : چرا که نه . امام زمان ، امام حسین و تمامی ائمه و معصومین. همه آنها عرب هستند . یعنی ملخ خور هستند. کارشان ناپسند بوده ولی در ایران و به خصوص در مذهب شیعه احترام زیادی برای آنها قائل هستند. استاد شما با این اهانتی که به عرب ها کردید نه فقط به مقدسات خوتون بلکه به تمامی سید ها توهین کردید . چون به نظر من تمامی سید ها ببخشید ها ، باید یه رگ عربی داشته باشند وگر نه سید نیستند و ساختگی هستند اونها هم ملخ خور هستند .با صحبتهای من جو کلاس کامل تغییر کرد و استاد با کمال خونسردی به حرفهای من گوش میداد. عصبی شده بود ولی به روش نمی آورد.فقط پوزخند میزد و به من نگاه میکرد. استاد : تموم شد !!من : نه استاد تازه یادم اومد اصفهانی هم موش و گربه خور هستند . محمود افغان بلایی سرشون آورد که افتادن به موش و گربه خوردن.استاد : پاشو وایسا .من : برای چی وایسم . ایستادن برای احترامه . در مقابل استادی که احترام متقابل رو نمی فهمه برای احترام بلند نمیشم.استاد به سمت وسایلش رفت و مشغول جمع کردن آنها شد و در حین ترک کلاس گفت وضعیت شما رو آموزش مشخص میکنه ولی بهتره بری این درس رو حذف کنی . و کلاس را ترک کرد. فردای آن روز من کلاس نداشتم ولی دوستانم گفتند که آموزش اسم من رو روی تابلوی اعلانات دانشگاه زده و گفته هر چه زودتر به حراست مراجعه کنم.داستان حراست دانشگاه و بعد از اون پرونده سازی که اون استاد اطلاعاتی در مورد من و سوابق کاری من برام درست کرد مفصل است که اگر تمایل داشته باشید برای شما بنویسم . ولی در مجموع بعد از این اتفاقات و مشکلاتی برای من به وجود آمد ( چون من راننده سفارت بحرین نیز بودم ) سبب شد از کشور خارج بشوم و الان در آلمان دوران پناهندگی رو می گذرانم.منتظر نظر شما در خصوص این ماجرا هستم زیرا نظر و حمایت شما آرامشی است برای من و امثال من که ناخواسته و به اجبار مملکت خود را ترک کرده تا شاهدانی باشیم بر ظلم وستمی که از طرف رژیم ناحق آخوندی بر مردم و اقلیت های قومی روا داشته میشود .با تشکر از توجه شما
یوسف نیسی
09/01/2014
