سازمان حقوق بشراهواز(AHRO) نگرانی عمیق خود را پس از اخطارسه روز پیش دولت ترکیه مبنی بر دیپورت قریب الوقوع آقای عبدالخضردورقی – به همراه هفت فرزندش- به ایران در تاریخی نامشخص از ماه ژانویه را ابراز می دارد. آقای عبد الخضر دورقی از فعالان سیاسی سرشناس و از مخالفان رژیم ایران است. او یک زندانی سیاسی سابق نیز بود که در سال ۲۰۰۵ به دلیل شرکت در تظاهرات مردمی ۱۵ آوریل ۲۰۰۵، معروف به قیام اهوازی ( الانتفاضه النیسانیه) علیه پاکسازی قومی، وتغییر بافت جمعيتي و جنوساید فرهنگي و زباني علیه ملت عرب اهواز توسط جمهوری اسلامی ایران زندانی شده است.
آقای عبدالخضر دورقی در سال ۲۰۰۹ مجبور به فرار از ایران و جستجوی پناهگاه در کویت شد. در سال ۲۰۱۴ دولت ایران تلاش کرد تا حکومت کویت را تحت فشار قرار دهد تا او را به زور به ایران بازگردانند. اما با تدابیر اتخاذ شده توسط او پیش از دستگیری کویت را ترک و در ترکیه تحت حمایت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در آنکارا درخواست پناهندگی کرد.
آقای دورقی در سپتامبر ۲۰۱۴ به عنوان پناهنده سیاسی (گواهی پناهندگان کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد ۳۸۵-۱۵C02931) پذیرفته شد. از آن زمان، او در ترکیه تحت حمایت UNHCER و حفاظت از بازگشت اجباری به ایران زندگی می کند. همچنین برای اسکان مجدد به یک کشور سوم در این فهرست قرارگرفت.
با این حال، پس از پنج سال انتظار برای این جابه جایی، روز دوشنبه ۵ مه ۲۰۱۹ از سوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد به او اطلاع داده شد که پرونده او به همراه دیگر پناهندگان سیاسی هم اکنون توسط کشور میزبان، ترکیه رسیدگی میشود.
آقای دورقی از اعضای قدیمی حزب تضامن دموکراتیک الاهواز است. (DSPA) است ،این حزب یک سازمان سیاسی ضد رژیم ایران است که در داخل و خارج از کشورفعالیت میکند. حزب تضامن دمکراتیک الاهواز معتقد به سرنگونی جمهوری اسلامی از راه های غیر خشونت آمیز و انتقال به یک دموکراسی پارلمانی در یک نظام فدرال است. با این وجود این حزب بر حسب طبقه بندی جمهوری اسلامی یک حزب «تجزیه طلب» محسوب شده و از سوی رژیم ایران یک سازمان غیر قانونی است. شایان ذکر است تا کنون بسیاری از اعضای حزب تضامن دمکراتیک الاهواز توسط رژیم ایران کشته و دستگیر شدند شدند.
این اتهام تجزیه طلبی فوق الذکر قطعا آقای عبدالخضر دورقی را در خطر جدی اعدام قرار خواهد گذاشت از این روی او نباید تحت هر شرایطی به ایران بازگردانده شود. گفتني است که آقای دورقی پیش از این نیز در هنگام اقامتش در کویت از چندين سوءقصد توسط ماموران امنيتی ايران جان سالم به در برد.حضور او در ترکیه او را با خطر قریب الوقوع بازپس فرستاندش به ایران قرار می‌دهد.
احتراما از آقای فیلیپو گراندی، کمیسر عالی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، خانم میشل باچلت، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و آقای جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران می خواهیم که برای متوقف کردن بازگشت اجباری آقای عبدالخضر دورقی به ایران اقدام فوری انجام دهند. ما همچنین خواستاریم که او و خانواده اش هرچه سریعتر به یک کشور سوم نقل مکان کنند.
از تمام فعالین حقوق بشری و علاقه مندان به آزادی در سراسر جهان نیز می خواهیم که به آقای فیلیپو گراندی ، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در ژنو نامهای بدین مضمون فوق بنویسند وخواستار رسیدگی فوری به پرونده آقای دورقی شوند: https://www unrefugees.org/contact-us/general/ و به: کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد،ترکیه: آقای. Enis Behic Koryurek:Tiflis Cad. 552. سوک. نه :3 ، سانکاک ماه. کانکیا آنکارا، ترکیه؛ ایمیل: این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید; تل: 903124097300 فکس: 903124472173
محمدعلی عمورى، مختار آلبوشوكه و قاسم سنجری 3 زندانى سياسى عرب اهوازى پس از 19 روز شكنجه در بازداشتگاه‌هاى مخفى وزارت اطلاعات دراهواز، با ويلچر به بهدارى زندان شيبان اهواز بازگشت داده شدند.
به گفته منابع سازمان حقوق بشر اهواز، وضعيت هر سه آنها وخيم گزارش شده زیرا بيش از 10 روز است در اعتصاب غذا به سر می‌برند.
اين سه فعالان در 29 آوریل 2021 در زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و پس از آن توسط ماموران به مکان نامعلومی منتقل شدند و از آن زمان تاکنون اطلاعی از سرنوشت آنها در دست نبود.
شکنجه و انتقال سه زندانی نامبرده در پی درگیری و تعرض از سوی چند مجرم از جمله حسین پرکار (متهم به اختلاس های میلیاردی) و همدستش عدنان زابیه و با تشویق مسئولان امنیتی زندان رخ داد.
دو زندانی مجرم پیوسته با ایجاد درگیری ساختگی باعث یورش نیروهای امنیتی به بند زندانیان سیاسی می‌شدند که در آخرین مورد به ایجاد دعوای ساختگی با زندانیان سیاسی پرداخته و موجبات هجوم ماموران امنیتی و مضروب کردن آنان را فراهم ساختند.
عموری و آلبوشوکه از فعالان عضو موسسه فرهنگی الحوار (گفتگو) بودند که از سوی دادگاه انقلاب با اتهام‌های امنیتی ابتدا به اعدام و سپس با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم شدند. سنجری نیز از فعالان سیاسی عرب است که به دلیل فعالیتهای سیاسی و اجتماعی‌اش به زندان محکوم شده است.
سازمان حقوق بشر اهواز (اهرو) اين شكنجه و رفتارهای غیر انسانی را مصداق قتل تدريجى تلقى كرده و به شدت محکوم مى‌کند.
اهرو همچنین از سازمان‌های بین‌المللی و فرستاده ویژه حقوق بشر در امور ایران می‌خواهد ضمن محکومیت «شکنجه سیستماتیک زندانیان سیاسی در ایران»، مقامات ذیربط را به رعایت حقوق زندانیان سیاسی عرب اهوازی ملزم کند و برای مداوای فوری محمدعلی عمورى، مختار آلبوشوكه و قاسم سنجرى اقدام، و حق اعاده دادرسی عادلانه برای آنان را نیز فراهم کنند.
سازمان حقوق بشر اهواز (اهرو) پنجشنبه 30 اردیبهشت 1400 شمسی - 20 می 2021
منابع سازمان حقوق بشر اهواز خبر دادند که محمدعلی عموری، مختار آلبوشوکه و قاسم سنجری زندانیان سیاسی عرب در زندان شیبان اهواز مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفتند.
منابع خبری افزودند که چندی پیش مقامات زندان حسین پرکار (متهم به اختلاس های میلیاردی و همکلاس سابق جمشیدی قاضی کشیک زندان) و همدستش عدنان زابیه را از بند مجرمان و سارقان با سابقه جهت آزار و بهانه گیری از زندانیان سیاسی عرب به بند سیاسیون منتقل کردند.
به نقل از این منابع، دو زندانی مجرم پیوسته با ایجاد درگیری ساختگی باعث یورش نیروهای امنیتی به بند زندانیان سیاسی می شدند که در آخرین مورد به ایجاد دعوا با محمدعلی عموری، مختار آلبوشوکه و قاسم سنجری از زندانیان سیاسی عرب پرداخته و موجبات هجوم ماموران امنیتی و مضروب کردن آنها را فراهم ساختند.
منابع حقوق بشری نقل کرده اند که پس از ضرب و شتم شدید زندانیان سیاسی نامبرده، مقامات زندان بدون مداوا آنها را به زندان های انفرادی منتقل کرده و حال آنها خونریزی و شکنجه بسیار وخیم گزارش شده است.
عموری و آلبوشوکه از فعالان عرب عضو موسسه فرهنگی الحوار (گفتگو) بودند که از سوی دادگاه انقلاب با اتهام های واهی امنیتی ابتدا به اعدام و سپس با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم شدند.
سنجری نیز از فعالان سیاسی عرب است که به دلیل فعالیت هایش به زندان محکوم شده است.
پیشتر این سه زندانی به همراه تعداد زیادی از زندانیان محبوس در زندان های شهرستان اهواز به ویژه زندان شیبان در فروردین 98 در اعتراض به شرایط کرونایی و عدم دادن مرخصی به آنها مورد هجوم نیروهای امنیتی درون و برون زندان قرار گرفتند. طی این سرکوب تعداد نامشخصی از زندانیان کشته و برخی دیگر از جمله عموری و آلبوشوکه به زندان های انفرادی در بازداشتگاه های اداره اطلاعات اهواز منتقل شدند.
در بهمن 97 نیز سه زندانی نامبرده به همراه برخی دیگر از زندانیان سیاسی عرب از جمله عبدالزهرا هلیچی، یحیی ناصری، ناظم بریهی، عبدالامام زایری و جابر آلبوشوکه به دلیل «عدم تفکیک زندانیان سیاسی» از زندانیان دیگر جرائم دست به اعتصاب غذا زده بودند که ضمن نادیده گرفته شدن خواسته آنها، مورد شکنجه و ضرب و شتم شدید نیروهای امنیتی قرار گرفتند.
قابل ذکر است که مقامات زندان های اهواز به ویژه زندان شیبان همواره برای تحت فشار قرار دادن زندانیان سیاسی عرب و آزار آنها، اقدام به گنجاندن زندانیان با سوابق خطرناک در بندهای محبوسان سیاسی می کنند.
سازمان حقوق بشر اهواز (اهرو) با محکومیت شدید چنین رفتارهای غیر انسانی، خواستار رعایت استاندارهایی چون «اصل تفکیک زندانیان بر اساس جرم» شده و از سازمان های بین المللی و فرستاده ویژه حقوق بشر در امور ایران می خواهد که ضمن محکومیت آزار سیستماتیک زندانیان سیاسی در ایران، مقامات ذی ربط جمهوری اسلامی را ملزم به رعایت حقوق زندانیان نماید.
منابع سازمان حقوق بشر اهواز خبر دادند که سحرگاه امروز دوشنبه 11 اسفند 1399 حکم اعدام جاسم حیدری، حسین سیلاوی و علی خسرجی زندانیان سیاسی عرب اهوازی در زندان سپیدار اهواز به اجرا درآمد. این منابع خبر دادند که مقامات امنیتی نام ناصر خفاجیان را نیز به عنوان زندانی اعدامی به همراه این سه زندانی اعلام کردند اما او سال گذشته در اعتراضات زندان سپیدار زیر شکنجه کشته شده بود.
بنا به گزارش فعالان حقوق بشری، دیروز یکشنبه 10 اسفند اداره اطلاعات اهواز با خانواده این زندانیان تماس گرفته و از آنها خواسته بود به یکی از مراکز امنیتی در منطقه چهارشیر اهواز مراجعه کنند. این منابع ابراز داشتند که پس از حضور خانواده‌ها در چهارشیر، آنها را با اتومبیل‌های اداره اطلاعات به زندان سپیدار جهت ملاقات با فرزندان خویش منتقل کردند. در این دیدار، زندانیان از اجرای قریب الوقوع حکم اعدام خود خبر داده بودند.
پیشتر دیوان عالی کشور ایران در نوامبر 2020 حکم اعدام جاسم حیدری به اتهام «همکاری با گروه های مخالف نظام» و «بغی» را تایید کرد. این زندانی در دسامبر 2017 در بازگشت از کشور اتریش بازداشت شد و ابتدا در زندان اوین و سپس به بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز انتقال یافت.
سازمان عفو بین الملل پیش از این در نامهای به ابراهیم رئیسی رئیس قوه قضائیه ایران خواستار لغو حکم اعدام جاسم حیدری و سه زندانی دیگر شده و از مقامات قضائی ایران خواسته بود تا بار دیگر فرصت دادگاهی منصفانه و عاری از «اعترافات اجباری» را به آنها بدهد.
سازمان حقوق بشر اهواز ضمن محکومیت شدید اعدام مخفیانه زندانیان سیاسی عرب اهوازی که در جریان دادگاه‌های غیر علنی و بدون رعایت حداقل استانداردهای بین‌المللی به اعدام محکوم شده بودند، از سازمان های بین‌المللی حقوق بشری و به ویژه فرستاده حقوق بشر در امور ایران مصرانه می‌خواهد که این جنایت سازمان یافته رژیم جمهوری اسلامی علیه زندانیان بی دفاع را محکوم کرده و اقداماتی فوری برای نجات دیگر زندانیان محکوم به اعدام انجام دهد.
یک روز پس از بازداشت فاطمه تمیمی فعال فرهنگی عرب اهوازی در بخش جراحی معشور، حداقل 4 نفر دیگر از جمله مریم عامری همکار فاطمه تمیمی هم در اهواز و فلاحیه بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.
براساس گزارش‌های منابع خبری سازمان حقوق بشر اهواز مریم عامری که بیش از 10 روز به شکل مکرر احضار و درباره فعالیتهای فرهنگی‌اش از سوی نهادهای امنیتی در شهر اهواز مورد بازجویی قرار گرفته بود، روز پنجشنبه 10 دسامبر 2020 بازداشت شد.
گفته شده که نیروهای امنیتی به منزل خانم عامری یورش برده و علاوه بر او، لپ‌تاپ، تلفن‌همراه و چند کارت حافظه متعلق به او را نیز با خود برده‌اند. تلاش‌های خانواده این فعال فرهنگی برای کسب اطلاعات درباره سرنوشت او هنوز راه به جایی نبرده و اطلاعی از مکان و شرایط نگهداری او در دست نیست.
مریم عامری دوست و همکار فاطمه تمیمی است که روز چهارشنبه در بخش جراحی معشور بازداشت شد. عامری و تمیمی قصه‌ها، لالایی‌ها و ترانه‌ها به زبان عربی را جهت ثبت تاریخ شفاهی روستا به روستا جمع آوری می‌کردند و در صفحه اینستاگرام تمیمی که بیش از 25 هزار نفر آن را دنبال می‌کنند، ذکر شده که نتایج این تلاش‌های فرهنگی در قالب مستندی 20 قسمتی آماده انتشار بوده است. مدیریت هماهنگی و برگزاری مراسم فرهنگی گرگیعان که یک جشن کودکانه است، نیز در کارنامه مریم عامری قرار دارد.
همزمان یک کنشگر اجتماعی دیگر به نام ازهار آلبوغبیش به همراه دو برادر عباس و رضا در شهر فلاحیه بازداشت شدند. هر سه نفر آنها نوجوانانی زیر 20 معرفی شده‌اند و گفته شده فعالیت ازهار آلبوغبیش به کمک به فقرای شهر فلاحیه محدود بوده است.
علاوه بر این اخبار هنوز تایید نشده‌ای درباره بازداشت دو شهروند عرب دیگر هم به دست آمده که سازمان حقوق بشر اهواز پس از تایید صحت و راستی‌آزمایی درباره آنها اطلاع‌رسانی خواهد کرد.
سازمان حقوق بشر اهواز بازداشت فعالان فرهنگی و اجتماعی که همه فعالیتهای خود را به شکل مسالمت‌آمیز و در چارچوب‌های قوانین موجود در ایران انجام داده‌اند، به شدت محکوم کرده و این اقدامات را تلاشی برای منحرف کردن کنشگری مسالمت‌آمیز با هدف ایجاد بهانه برای سرکوب فعالان می‌داند و از این رو خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط بازداشت‌شدگان است.
در اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸ حدود ۱۷۰ معترض در سراسر اقلیم اهواز (خوزستان)به دست نیروهای امنیتی و سپاه پاسداران کشته شدند و بیش از ۲۵۰۰ شهروند عرب بازداشت شدند.
در اولین روزهای اعتراضات نیروهای امنیتی و سپاه پاسداران جمهوری اسلامی در واکنش به اعتراضات گسترده مردم در اقلیم اهواز به کشتار بی سابقه ای بویژه در دو شهر جراحی و کوره از توابع شهرستان معشور (ماهشهر ) اقدام کردند که در نتیجه آن در دهها شهروند معترض که در میان آنها زن و کدک هم بود کشته شدند.
در جریان سرکوب تظاهرات معشور که علی رغم گستردگی مشارکت شهروندان عرب بصورت کاملا مسالمت آمیز برگزار شد، نیروهای ویژه ی امنیتی به همراه سپاه پاسداران از اسلحه تهاجمی و سنگین نظیر تانک، هلیکوپتر و مسلسل های دوشکا استفاده کردند و خیابان ها و نیزارهای اطراف شهرهای مورد اشاره را به میدان جنگ مبدل ساختند.
اعتراضات روز جمعه ۲۴ آبان ماه ۱۳۹۸( 15 نوامبر 2019 ) از شهر اهواز آغاز شد. در مناطقی از شهر از روز دوم و سوم تظاهرات به طور گسترده ادامه یافت. نيروهای امنيتی و سپاه پس از محاصره این مناطق و در سایه سکوت خبری ناشی از قطعی اینترنت، با سرکوب شدید و خونبار معترضان، تعدادی از آنها را کشته و کنترل در دست گرفت.
در شهر اهواز نیز نیروهای دولتی اقدام به سرکوب تجمعات مسالمت‌آمیز مردمی در شب‌های اول و دوم اعتراضات در مرکز شهر کردند. نیروهای امنیتی اقدام به شلیک گلوله‌های جنگی و گاز اشک‌آور به سوی معترضان کرده و تعدادی از آنها از جمله زنان و کودکان را با باتوم کتک زدند. در پی این اتفاقات گروهی از مردم در برخی مناطق شهر تحصن کرده و راه را بر روی نیروهای دولتی بستند.
گزارشگران محلی میگویند که مردم اقدام به پرتاب سنگ، بستن راه‌ها، آتش زدن لاستیک و سطل‌های زباله کردند. ویدئوهایی که فعالان عرب در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند، نشان می‌دهد مردم محروم عرب این منطقه شعرهایی با مفاهیم انقلابی به زبان عربی از جمله "خون و جان ما فدای اهواز باد"، "زندگی با کرامتمی‌خواهیم"، "خواهان حقوقمان هستیم" و "زندانی سیاسی آزاد باید گردد" سردادند.
طبق این گزارشها در شهر اهواز حداقل 5 تن از معترضان کشته شدند. گزارشها حاکی از کشته شدن 6 معترض در محمره (خرمشهر) و 2 نفر در عبادان (آبادان) است. فعالان عرب اهوازی تاکید داشتند که نیروهای بسیج در شهرهاى مختلف به آتش زدن بانک‌ها و خودروهای شخصی دیگر شهروندان اقدام کردند تا این اتهام را متوجه معترضان کرده و سرکوب آنها را توجیه کنند.
قطعی اینترنت در اهواز نیز سبب شد هماهنگی‌ها میان معترضان به سختی صورت گیرد و پراکندگی آنها را درپی داشته و کنترل مناطق قيام از دست نیروهای دولتی را دشوار و ناممکن بسازد. نیروهای امنیتی توانستند با قطع مسیرهای ارتباطی این مناطق را یک به یک از دست مردم بازپس گیرند.
شاهدان عینی تاکید کردند که نیروهای سپاه از روز اول اعتراضات از پهپادهای بدون سرنشین برای تصویربرداری، ثبت، شناسایی و تعقیب معترضان استفاده می کرد و براساس تصاویر ضبط شده به بازداشت شهروندان اقدام می شد. افزون بر آن، نیروهای امنیتی با حضور چشمگیر، پرشمار و مستمر درمناطق مختلف استان به احساس ترس و نگرانی میان مردم و به ویژه در مناطق حساس اهواز دامن می زدند.
حمید شیخانی، جوان 35 ساله اهل منطقه کوره (شهرک طالقانی) است که در جریان اعتراضات این شهرک بازداشت و جسد وی تحویل خانواده‌اش شد.
یک منبع بیمارستانی به « اهرو » گفت که تعدادی از نیروهای امنیتی لباس شخصی در بخش اورژانس بیمارستان «امام خمینی» اهواز مستقر شده و ضمن کنترل نامحسوس رفت و آمدها، همه افرادی که در نتیجه جراحات وارده در جریان اعتراضات به بیمارستان مراجعه می‌کردند را پس از اقدامات درمانی اولیه، با خود به مکان نامعلومی می‌بردند.
این منبع خبری در ادامه گفت که نیروهای امنیتی علاوه بر خود مجروحان، در برخی موارد پرونده پزشکی آنها را نیز با خود برده و مانع ثبت مشخصات و اطلاعات آنان در گزارش‌های بخش اورژانس می‌شدند. نیروهای امنیتی همچنین هرگونه استفاده از تلفن همراه در بخش اورژانس را ممنوع کرده بودند تا مانع تصویربرداری مراجعه کنندگان از مجروحان و یا جان باختگان اعتراضات شوند.
کشتار کودکان
قابل ذکر است که در نتیجه کاربرد خشونت بی سابقه و استفاده از سلاح های سنگین و نظامی جهت سرکوب اعتراضات اخیر، صدها نفر جان باختند که ۲۳ کودک در میان آنها شناسایی شدند. در میان کودکان قربانی که سن آنان میان ۱۲ تا ۱۷ سال بود حداقل ۵ کودک عرب قرار داشتند.
کشتار معشور (ماهشهر)
در معشور (ماهشهر ) و حومه آن بویژه مناطق جراحی و کوره (شهرک طالقانی) سرکوب خونباری علیه معترضین صورت گرفت و در روز دوشنبه ۲۷ آبان ۹۸ نیروهای نظامی و امنیتی با تانک و ماشینهای شاسی بلند مجهز به دوشکا و تیربار و اسلحه سنگین وارد شهرک چمران (جراحی) شده و دهها نفر از آنان با تیر مستقیم نیروهای امنیتی جان باختند که سازمان حقوق بشر اهواز توانست اسامی ۳۷ نفر از قربانیان را مستند کند. در این درگیریها تعدادی از جوانان سروان رضا صیادی از نیروهای یگان ویژه ، با جوانانی که مسیر منتهی به شرکت های پتروشیمی ماهشهر، یعنی تنها منبع صادرات غیرنفتی فعلی ایران، را بسته بودند درگیر شده و تعداد قابل توجهی از آنها را کشتند.
حسن شاهوارپور، فرمانده سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران در خوزستان ، به دلیل نقش اصلیش در کشتار معترضین و علي الخصوص به دلیل کشتار ماهشهر (معشور) در جریان اعتراضات آبان ماه ۱۳۹۸ در لیست تحریم های وزارت امور آمریکا قرار گرفت.
برایان هوک، مسئول سابق وزارت خارجه آمریکا در امور ایران روز جمعه ۱۷ ژانویه ۲۰۲۰ (۲۷ دی ۱۳۹۸) اعلام کرد که شاهوار پور به دلیل نقض فاحش حقوق بشر علیه تظاهرکنندگان در لیست تحریم ویزای ایالات متحده قرار گرفته است. وی افزود: شاهور پور در نوامبر ۲۰۱۹ (آبان ۱۳۹۸) فرماندهی عملیات قتل عام ۱۴۸ شهروند معترض را بر عهده داشته است.
اسامی کشته شدگان اعتراضات آبان در اهواز(خوزستان):
اهواز:
۱. رضا نیسی، ۱۶ ساله – کوی پاستوریزه - اهواز در ۲۵ آبان ۹۸ با تیر مستقیم نیروهای امنیتی در تظاهرات کشته شد.
۲. حمزه سوارى ۲۲ ساله فرزند فاضل از اهالى كوى رمضان - اهواز
۳. ميثم مجدم - از هالي دار خوين در اعتراضات كوت نواصر اهواز كشته شد.
۴. علی تمیمی ، کوی زویه اهواز
۵. حمزه بریهی فرزند عباس، ۱۷ساله از كوى آسيه آباد (خزعليه) در تاریخ ۲۴ آبان ماه ۱۳۹۸ با گلوله كلت كمرى یک مامور در تظاهرات کوی زویه اهواز كشته شد.
۶. مجاهد يامعي، 15 ساله از اهالى كوت عبدالله اهواز
محمره (خرمشهر):
۷. ميثم منيعات (ناصرى) فرزند عبدالوهاب
۸. خالد غزلاوي 16 ساله
۹. ميلاد حميدي 19 ساله فرزند بدر از كوى مولوى(بازار العيزان) شهر محمره(خرمشهر) در تاريخ 25 آبان كشته شد
۱۰. محسن محمد پور (منیعات) ۱۷ ساله ،
۱۱. حسن غزلاوی فرزند کاظم، ۲۳ ساله، در ۲۵ آبان ۱۳۹۸ در شهر محمره.
عبادان (آبادان):
۱۲. على بغلانى فرزند طاهر ، اهل کوی سلیچ،
۱۳. عادل مطورى فوزند ابراهیم، با شلیک مستقیم ماموران مجروح میشود در بیمارستان ماموران اطلاعات به خانواده او میگویند خودمان از وی مراقبت میکنیم لازم نیست بمونید،اما بعد دو روز خبر فوتش را میدهند.
شوشتر:
۱۴. سيد احمد سعدى ( جعاوله )فرزند سید نور ، يك سرباز وظيفه و در مرخصى بود كه طى شركت در تطاهرات( شهرك انديشه) شوشتر با تيراندازى از سوى پايگاه بسيج با اصابت گلوله به ناحيه سر در پيشانى فورا جان خود را از دست داد.
شادگان (فلاحیه):
۱۵. محسن آلبوعلی
كشته شدگان معشور (ماهشهر) شامل کشتار نیزار:
۱۶- على خواجه آلبوعلى، از اهالى جراحى( چمران)، در ۲۷ آبان كشته شد.(كشتار نيزار)
۱۷- احمد خواجه آلبوعلی، از اهالى جراحى( چمران)، در ۲۷ آبان كشته شد.(كشتار نيزار)
۱۸- طاهر آل خميس (عچرش)، فرزند عبدالله، ۲۵ ساله،متاهل و داراى يك فرزند ۷ ساله، اهل جراحى ، در ۲۷ آبان ماه كشته شد (كشتار نيزار)
۱۹- قاسم باوى فرزند منصور، اهل جراحى ، در ۲۷ آبان ماه كشته شد (كشتار نيزار)
۲۰- محمد خالدى، اهل جراحى ، در ۲۷ آبان ماه كشته شد (كشتار نيزار)
۲۳- دختر بچه با فامیل چنعانی اهل جراحی (کشتار نیزار)
۲۴- رضا عساکره اهل جراحی (کشتار نیزار)
۲۵ - محسن عبادی مهر اهل جراحی (کشتار نیزار)
۲۶- عدنان هلالى، اهل جراحى (كشتار نيزار)
۲۷- يوسف آلبوعبادی فرزند يونس، اهل جراحى (كشتار نيزار)
۲۸- علي باوى، ۲۵ ساله، اصابت گلوله به ناحيه سر، از اهالى جراحی (کشتار نیزار)
۲۹- سالم امير سنجران عیدانی، كارمند ترانسپورت حمل ونقل پتروشيمي خورموسی(بندرامام)، در روز دوشنبه آبان ماه در جراحى كشته شد (كشتار نیزار)
۳۰- احمد چراغیان از اهالى جايزان عميديه كه در شركت پتروشيمى تندگويان مشغول به كار در روز دوشنبه ۲۷ آبان ماه در جراحى كشته شد (كشتار نيزار)
۳۱- عباس منصورى، فرزند طعمه، از اهالى جراحى، (کشتار نيزار)
۳۲- محمد خالدى، از اهالی کوره (کشتار کوره)
۳۳- احمد آلبوعلى، جوان ۱۷ ساله، فرزند عبدالعلی، از اهالى كوره (شهرك طالقانى) تنها فرزند خانواده در ۲۷ آبان در «دروازه قرآن» ورودى شهر كوره و از فاصله بسيار نزديك كشته شد. (کشتار کوره)
۳۴- مجتبى عبادي، ( کشتار ماهشهر)
۳۵- حميد شيخانى ۳۵ ساله فرزند حمد از اهالي كوره ، در روز سه شنبه 28 آبان ماه در کوره مجروح و بازداشت شد و سپس دوم آذر ماه از خانواده اش مى خواهند جنازه اش را تحويل بگيرند و مشخص شد که به دلیل عدم مداوا و زیر شکنجه کشته شده است.
۳۶- منصور عساكره فرزند خلف ۴۱ ساله، از اهالى كوره (شهرك طالقانى )،متاهل داراى سه پسر و دو دختر، شغل: داراى يك سه چرخه و در خريد و فروش ضايعات مشغول بود.(کشتار کوره)
۳۷- مجيد مجدم فرزند سعيد از بندر خورموسى(سربندر) ،در كوت سيد صالح تابع شهرستان كارون مهمان اقوامش بوده و در اعتراضات زخمى و سپس در بيمارستان فوت میکند.
۳۸- رزاق ناصرزاده ، ۴۲ ساله، اصابت گلوله به سر و کتف، از اهالى خورموسى(سربندر)
۳۹- احد بشاره دورقى، ۲۵ ساله، اصابت گلوله به پا و در اثر برخورد سرش با جدول شهيد مى شود، او در کارگاه ام‌دی‌اف سازی شاغل بود، پدر و مادر احد فوت کرده‌اند و او تنها نان‌آور خانواده است، از اهالى خورموسى(سربندر)
۴۰- على مرادى، ۲۶ آبان ماه، از اهالي خورموسى(سربندر)
۴۱- فرشاد حاجی پور اهل لردگان چهارمحال و بختیاری ، کارگر در ماهشهر. به ضرب گلوله ( در ماهشهر) کشته شد.
۴۲- منصور دریس فرزند جمعه ۳۰ ساله ، در اثر جراحات عميق در بيمارستان فوت کرد و روز پنجم آذر ماه شبانه دفنش كردند، از اهالى خورموسى(سربندر).
سازمان حقوق بشر اهواز با پیگیری اظهارات مقامات ایرانی در رابطه با آدم ربایی و بازداشت غیر قانونی آقای حبیب فرج الله چعب معروف به حبیب اسیود در ترکیه، چنین اتفاقی را در راستای اقدامات تروریستی، اعدام ها و آدم ربایی های پیوسته ی رژیم جمهوری اسلامی می داند.
این عملیات آدم ربایی توسط مجتبی ذوالنوری رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران در روز 1 نوامبر 2020 (11 آبان 1399) مورد تایید قرار گرفت. ذوالنوری اعلام کرد که سرویس امنیتی ایران حبیب اسیود، رئیس سابق «جنبش مبارزه ی عربی برای آزادی اهواز» را ربوده و این فرد در حال حاضر در تهران تحت بازجویی قرار دارد.
همچنین، مجتبی یوسفی، از نمایندگان مجلس ایران نیز اظهار داشت که عناصر سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات ایران حبیب اسیود را به تهران منتقل کرده اند.
از سویی دیگر وزارت خارجه ی سوئد اعلام کرد از اظهارات نزدیکان حبیب اسیود که دارای تابعیت سوئد می باشد در رابطه با دستگیری وی در ترکیه و استرداد وی به ایران آگاهی یافته است اما به نقل از تلویزیون سوئد وزارتخانه مزبور توضیحات بیشتری ارائه نداده است.
پیشتر خانم هدی هواشم همسر حبیب اسیود طی دو گفتگوی رادیو تلویزیونی تاکید کرده بود که همسرش طی یک عملیات فریب به ترکیه می رود و در آنجا بازداشت شده و سپس از استانبول به اطلاعات ایران تحویل داده می شود.
قابل ذکر است که رژیم جمهوری اسلامی در سال های اخیر ضمن ترور معارضان، به ربودن مخالفان خود از جمله آقایان روح الله زم و جمشید شارمهد نیز اقدام کرده بود.
در همین زمینه مقامات ایرانی جهت تحمیل حکم ظالمانه ی اعدام پیشاپیش اتهاماتی ساختگی از جمله دست داشتن در هجوم مسلحانه به رژه ی سالانه ی نیروهای مسلح ایران در 22 سپتامبر 2018 در شهر اهواز را به حبیب اسیود نسبت داده اند. این در حالی است که گروه «داعش» مسئولیت آن هجوم را با پخش فیلم عوامل آن برعهده گرفت و در همان زمان نیز مقامات ایرانی از کشته شدن تمامی مهاجمان در هنگام هجوم مذکور خبر داده بودند.
سازمان حقوق بشر اهواز ضمن محکومیت ربودن آقای حبیب اسیود از سوی نهادهای امنیتی ایرانی که اقدامی مغایر با همه ی قوانین و میثاق های بین المللی است، از مقامات سوئد و ترکیه مصرانه تقاضا دارد جمهوری اسلامی ایران را در رابطه با سرنوشت آقای اسیود تحت فشار قرار بدهند و برای وی محاکمه ای عادلانه و منصفانه با حضور وکلای مستقل درخواست نمایند. سازمان همچنین نسبت به شکنجه شدن آقای حبیب اسیود جهت اعتراف گیری اجباری و سپس پخش تلویزیونی آن اعترافات هشدار می دهد چرا که چنین روشی، رویکرد معمول نهادهای امنیتی و اطلاعاتی رژیم جمهوری اسلامی در رابطه با مخالفان بوده است.
سازمان حقوق بشر اهواز بویژه از جامعه ی جهانی و سازمان های حقوق بشر بین المللی درخواست دارد این آدم ربایی و دستگیری غیر قانونی را محکوم نمایند و از نقض مستمر بدیهی ترین اصول حقوق بشری علیه آقای حبیب اسیود و همه ی زندانیان سیاسی و عقیدتی ممانعت بعمل آورند.
با تاسف بسیار در چند روز اخیر فاطمه بریهی دختر جوان 19 ساله در شهرستان عبادان (آبادان) در اقلیم اهواز توسطهمسر خود به شکل فجیعی و به بهانه ی دفاع از شرف و ناموس به قتل رسید. این جنایت با جریحه دار کردن وجدانعمومی، واقعیت های تلخی را در جامعه ی عرب اهواز و کل کشور آشکار ساخت. هر چند از تعداد چنین فجایعی در اقلیماهواز به نسبت گذشته بسیار کاسته شده است اما وقوع حتی یک قتل بویژه در حق دختران بی گناه و به بهانه های واهیغیر قابل قبول بوده بویژه اگر چنین جنایتی به شکل و روشی سبعانه و با اظهار فخر و افتخار قاتلین همراه باشد.
البته در روزهای گذشته شهرهای محتلف ایران شاهد کشته شدن 5 زن بودند که در ابتدا #رومینا_اشرفی در گیلان و توسطپدرش با ضربات داس کشته شد. پس از آن سر #فاطمه_بریهی در آبادان توسط شوهرش بریده شد. در کرمان هم پدر#ریحانه_عامری او را با میله آهنین کشت. زنی 25 ساله و مادر سه کودک هم در آبادان با ضربات چاقوی برادرش از پا درآمد و در گلشهر کرج هم شوهری با تفنگ شکاری به زندگی همسرش پایان داد.
هر ساله تعدادی زیادی از زنان ایران توسط مردان فامیل تحت عنوان #قتل_ناموسی کشته میشود. آمار دقیقی درباره اینحوادث وجود ندارد ولی در سال 2014 یک مقام نیروی انتظامی تهران گفت که قتل‌های ناموسی 20 درصد آمار سالیانه قتلدر ایران را تشکیل میدهند.
ارتکاب چنین جنایاتی به عنوان پدیده های ناهنجار اجتماعی بررسی و تحقیق عمیق و بی طرفانه ای را از سویکارشناسان و محققان می طلبد چرا که جامعه ی امروز عرب اهواز بر خلاف چنین حالت های خاص و غیر معمول شاهدحضور نسبی زنان و دختران در فعالیت های اجتماعی و سیاسی بوده که اظهارات سپیده قلیان مبنی بر وجود صدها زنزندانی عرب در تاریک خانه های جمهوری اسلامی شاهدی بر رشد آگاهی و مسئولیت پذیری سیاسی - اجتماعی زنانعرب می باشد.
با تمام این وجود هر ناهنجاری اجتماعی بویژه اگر به قیمت جان زنان و دختران تمام شود ضمن آن که دلیلی بر کاستیهای فرهنگی و اجتماعی است، گویای فقدان حمایت های قانونی و نبود سازوکارهای پیشگیرانه و بازدارنده در نظامقضایی و قانون مجازات کشور نیز می باشد. قوانینی چون سن ازدواج دختران، قیومیت، ارث، حق طلاق، حجاب اجباریو.. همگی در جامعه ی مردسالار و نظام مدعی دین سالاری به ضرر زنان و به سود هژمونی سیاسی – اجتماعی مردانمی باشند.
افزون بر آن نظام تمامیت خواه حاکم، به دلیل ممانعت از شکل گیری مرجعیت های اجتماعی و فرهنگی با هر گونه فعالیتهای روشن گرایانه و آگاهی بخش در جامعه عرب اهواز برخوردهای امنیتی و پلیسی شدیدی می کند. افزایش نسبتزندانیان معلم، دانشجو و هنرمند همچنین اعمال فشارها و تهدیدهای پیدا و پنهان علیه فعالان فرهنگی و روزنامه نگارانعرب اهوازی و تعطیل کردن سازمان های مردم نهاد محلی به بهانه های امنیتی بوضوح نشان می دهد که نظام حاکمآگاهانه و سیستماتیک با هر گونه روند و نهادهای آگاهی بخش سر ستیز دارد. در مقابل، این نظام از طریق مقامات ونهادهای محلی به تقویت سنت ها و نهادهای سنتی فرسوده همچون «ستاد عشایر» می پردازد تا از سویی جامعه ی عرباهواز را به صورت قبایل و عشایر به تصویر بکشد و از سوی دیگر مانع شکل گیری نهادها و روندهای مدنی مدرن جهتمبارزه با ناهنجاری های اجتماعی و فرهنگی شود. چنین حمایت های نهادی و قانونی از عشیره گرایی به تقویت رفتارهایزن ستیزانه و احتمال ارتکاب قتل های ناموسی از سوی افرادی می شود که زنان و دختران را «شرف قبیله» می پندارند.
وضع رقت بار اقتصادی بویژه از طریق قوانین ظالمانه و تبعیض آمیز استخدامی نیز تاثیر بسزایی در افزایش بزه و جنایتدر جامعه ی عرب اهواز داشته است. شرایط سخت اقتصادی آن هم در اقلیم ثروتمند اهواز واقعیت های متناقضی را نشانمی دهد که حتی اعتراض نمایندگان دیگر شهرستان های کشور نسبت به فقر و بیکاری و محرومیت های گسترده را بههمراه داشته است. افزایش نرخ و کاهش سن قربانیان خودکشی نیز وجه دیگری از بی مبالاتی مقامات مسئول نسبت بهجان و کرامت انسانی شهروندان عرب می باشد که البته به سیاست و رویه ی همه ی مقامات محلی تبدیل شده است.
برغم تمام این ممانعت ها و کاستی ها، قتل تکان دهنده فاطمه بریهی همه ی وجدان های بیدار جامعه را به چالش گرفتهاست. سازمان حقوق بشر اهواز به نوبه ی خود ضمن محکوم کردن هر گونه قتل و جنایت بویژه در حق زنان و دختران بهبهانه ی شرف و ناموس، مصرانه خواستار برخورد جدی با عاملان این حوادث غیر انسانی و برداشتن چتر حمایتی قانونیو فراقانونی از مرتکبان این جنایات از طریق بازنگری در قوانین حمایتی و جزایی در ایران می باشد.
در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۸۴ هفت نفر توسط وزارت اطلاعات در اهواز دستگیر شدند. این افراد عبارت بودند از: ١- محمد علی سواری ٢- حمزه سواری ٣- یحیی نواصری ٤- ناظم بریهی ٥- علی حلفی ٦- عبدالامام زائری ٧- عبدالزهرا هلیچی.
اين هفت نفر بعد از بازجویی هفت ماهه در سلولهای انفرادی، تحت بدترین شکنجه‌ها و شدیدترین فشارهای روحی روانی، طی يك بازیاطلاعاتی در یک پرونده قرار گرفتند در صورتی که پیش از ورود به زندان هیچ آشنایی با یکدیگر نداشتند.
متهمان این پرونده که در شعبه سوم دادگاه انقلاب اهواز محکوم شدند بیش از هفت ماه در سلولهای انفرادی وزارت اطلاعات تحتشکنجه و بازجویی بودند. سه نفر از آنها در زمان دستگیری زیر سن قانونی بودند. محمد علی سواری غیر از برادر کوچک خود (حمزهسواری) هیچ کدام از دیگر متهمان پرونده را نمی‌شناخت. علی حلفی غیر از همشهری خود ناظم بریهی با هیچ کدام از متهمان تا پیش ازورود به زندان آشنایی نداشت. زائری و هلیچی هم همین وضعیت را داشتند.
در پرونده این متهمان هیچ فعالیتی برای آنها قید نشده است و هیچ مدرک و سندی برای ارتباط متهمان و اتهامات آنها ذکر نشده و وجودآنها در یک پرونده با اتهاماتی چون « محاربه» و « اقدام علیه امنیت ملی» از نکات بارز پرونده سازى برای این فعالان سیاسی و فرهنگیبود.
در تاریخ ۲ خرداد ۸۵ محاکمه صوری یک روزه پشت درهای بسته در شعبه ۳ دادگاه انقلاب اهواز برگزار شد. دادگاه به وکلا تنها ۲۴ساعت وقت برای مطالعه پرونده ۸۰۰ صفحه‌ای داده بود و حتی اجازه ملاقات با موکلین‌شان را نداد به طوری که وکلا در دادگاه ازموکلین خود خواستند تا هویت خود را برای آنها احراز کنند. همچنین دادگاه همه متهمان را با هم احضار نکرد و به طور انفرادی و دونفرهبه محاکمه آنها پرداخت.
وکلا با توجه به عدم رعایت حقوق متهمان و عدم فراهم بودن دفاع عادلانه، جلسه را به نشانه اعتراض ترک کردند، اما دادگاه فرمایشیاحکام صادره را ابلاغ و شش تن را به اعدام و علی حلفی را به ۳۰ سال زندان و تبعید در گناباد محکوم کرد.
برای وکلای آنها نيز پرونده سازی شد و آنها را به بهانه افشای اطلاعات محرمانه پرونده و اعتراض علیه دادگاه به اتهام اخلال در امنیتملی به شعبه ۷ دادستانی اهواز احضار کردند.
پس از اصرار و پیگیری خانواده‌ها و وکلا بر بی‌گناهی زندانیان حکم پنج تن « حمزه سواری، یحیی نواصری، ناظم بریهی، عبدالامامزائری و عبدالزهراء هلیچی» با یک درجه تخفیف به حبس ابد کاهش یافت. علی حلفی به گناباد تبعید شد. اما محمد علی سواری در تاریخ۲۰ شهریور ۱۳۸۶ به طور مخفیانه اعدام شد و جسد وی به خانواده تحویل داده نشد و خانواده از اجرای مراسم سوگواری منع شدند.
اکنون بعد از گذشت ۱۵ سال از حبس آن نوجوانان به غیر از یحیی سواری هیچ کدام از حق قانونی خود برای اعزام به مرخصی یا عفوبهره مند نشدند. علی حلفی بعد از سالها تبعید در گناباد با پیگیری خانواده به خاطر مضیقه مالی به زندان مسجد سلیمان منتقل شد تابه اهواز نزدیک تر باشد و حمزه سواری به زندان گوهردشت كرج منتقل شده است.
لازم به ذکر است که عبدالامام زائری و عبدالزهراء هلیچی در سرکوب اخیر اعتراضات زندانیان در زندان مرکزی اهواز در منطقه شيبان،مورد شکنجه قرار گرفتند و متحمل جراحات و مصدومیت‌های شدیدی شده و از حق درمان و مراقبت پزشکی محروم می‌باشند.
سازمان حقوق بشر اهواز با محکوم کردن پرونده سازی وزارت اطلاعات برای جوانان عرب اهوازی و حبس‌های طولانی مدت و صدوراحکام اعدام برای زندانیان عقیدتی و سیاسی و با توجه به مدت طولانی حبس جوانان دیروز که اکنون به میانسالی رسیده‌اند از همهنهادهای بین‌المللی و سازمان های حقوق بشری می‌خواهد تا با فشار بر حکومت ایران برای آزادی فوری این زندانیان و احقاق حقوققانونی آنها که از دادرسی عادلانه محروم بودند تلاش نمایند.
منابع سازمان حقوق بشر اهواز گزارش دادند که احتمال آن می‌رود که ۳ زندانی عرب اهوازی به نامهای علی خسرجی ٢٧ ساله، حسينسيلاوى ٣١ ساله و ناصر خفاجی ( مرمضى) ٣٤ ساله، که محکوم به اعدام هستند از روز ۱۲ فروردین گذشته توسط ماموران اجرایاحکام و ماموران اطلاعات به مکان نامعلومی منتقل شدند و بیم آن می‌رود که مخفیانه اعدام شده یا در خطر اعدام قریب الوقوع باشند.
گفتنی است که اعتراضات زندان شیبان اهواز در مورخ روز ۱۲ فروردین ۱۳۹۹ (۳۱ مارس ۲۰۲۰) زمانی رخ داد که ماموران اجراىاحكام دو تن از این زندانيان سياسى محكوم به اعدام به نام‌هاى علي خسرجي و حسين سيلاوى را اعدام از بند ۵ خارج کردند. مامورانبلافاصله بر پشت بام بندها پخش شده و اقدام به تيراندازي مستقيم عليه زندانيان كردند که در نتیجه آن چند نفر کشته و تعداد زیادیزخمی میشوند. طبق آخرین گزارشها تعداد کشته شدگان به ضرب گلوله یا ناشی از خفگی و سوختگی با گاز اشک آور و حریق به حدود۱۵ تن رسید.
همان روز نفر سوم یعنی ناصر خفاجى كه به مدت ٣ سال در زندان سپيدار در سلول انفرادی است و هم‌پرونده خسرجی و سیلاوی استهستند توسط ماموران به مکان نامعلومی برده شد. تاكنون خبرى از سرنوشت این ۳ تن نیست و خانواده‌هایشان نگران سرنوشت آنانهستند و احتمال اجراى حكم اعدام ٣ تن به طور مخفيانه وجود دارد.
لازم به ذکر است که غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضائیه ایران در ۲۴ دی ۱۳۹۸ (مصادف با ١٤ ژانویه ٢٠٢٠) از صدور حکماعدام برای این سه فعال عرب اهواز که به اتهام " تشکیل گروه مسلح" و "کشتن دو مامور نیروی انتظامی" در هجوم به كلانترى ٢٣ كوىمجاهد شهر اهواز در اردیبهشت ماه ١٣٩٦ خبر داد.
سازمان حقوق بشر اهواز با تكيه بر منابع محلي تاكيد مي كند كه حكم اعدام اين فعالان بعد از بیش از دو سال بازجويي و شكنجه درسلولهاي مخفي وزارت اطلاعات صادر شده و فاقد هرگونه ارزش قانوني است. این افراد از حق دسترسی آزاد به وکیل و همچنیندادرسی عادلانه محروم بوده‌اند.
از سوي ديگر ، تعداد زیادی از زندانيان سياسي اهواز كه به علت اعتراضات در پى شيوع كرونا در زندان ، شكنجه شده و با پرونده‌هاىجديد مواجه شده ، هنوز در سلولهای انفرادی حبس شده و بیش از دو هفته است که به اعتصاب غذای خود ادامه میدهند و وضعیتجسمانی اکثر آنان وخیم شده است.
سازمان حقوق بشر اهواز (اهرو) ضمن محکوم کردن این اعمال شکنجه فشار و پرونده‌سازی علیه زندانیان سیاسی زندان شیبان اهواز،از همه افراد، سازمان‌ها و نهادهایی که در زمینه حقوق بشر فعالیت می‌کنند، می‌خواهد با اعمال فشار بر ایران روند اعدام سه متهم رامتوقف کنند و همچنین نسبت به وضعیت وخیم زندانیانی که در اعتصاب غذا به سر می‌برند هشدار می‌دهد.
